zaterdag 24 januari 2009

Bericht in NRC Van 23-01-2009
"Kinderen Leren Minder Goed Lezen En Rekenen
"

Dat is de strekking van het artikel in het NRC van vandaag. Kijk voor het artikel onder de links aan de rechterkant van mijn blog. Er verschijnen steeds meer van dit soort berichten in de media. Het wordt tijd dat we er wat aan doen.

Ouders zijn de degenen die belang hebben bij een goede ontwikkeling van hun kinderen en zij kunnen meteen beginnen met kritisch kijken naar de ontwikkeling van hun kinderen en hoe die de kostbare tijd waarin ze veel basisvaardigheden moeten leren, besteden.

Naar mijn overtuiging is een flink deel van het probleem dat onze kinderen niet meer vaardig genoeg zijn en dat ze steeds minder basisvaardigheden en leervaardigheden hebben om tot zelfstandig leren te kunnen komen. Ze worden steeds minder in staat om zelfstandig de geboden lesstof goed op te nemen en te verwerken.

In mijn vorige berichten heb ik hier veel meer over geschreven. Die kun je in het archief van dit blog vinden.

maandag 19 januari 2009

Ontwikkeling Van Kinderen En Het Meten Van Kracht

Een tijdje geleden zag ik een paar eksters die hun kracht met de harde wind aan het meten waren. Ze leken er geen genoeg van te krijgen.

Dat deed me denken aan het plezier dat veel (jonge) dieren hebben aan het meten van hun kracht. Kijk maar eens naar een nestje jonge hondjes die de hele dag aan het stoeien en dollen zijn. Terwijl ze aan het spelen zijn, ontwikkelen ze hun motoriek, hun spierkracht en hun sociale vermogens want honden zijn vooral ook sociale dieren.

Voor veel dieren is het hebben van kracht belangrijk om sterke spieren te hebben bij gevechten om de macht van de kudde of om heel snel te zijn als ze op prooi moeten jagen. Soms is een uitstraling van kracht noodzakelijk om bij vrouwtjes in aanmerking te komen om zich voort te (mogen) planten. Voor dieren is het hebben van een goede motoriek en kracht heel belangrijk, simpelweg om te kunnen overleven omdat ze daardoor óf snel, óf behendig, óf sterk of een combinatie daarvan zijn.

We zien bij de ontwikkeling van kinderen eigenlijk hetzelfde gebeuren. Nagenoeg alle kinderen vinden het heel leuk om hun krachten met een ander te meten of te laten zien dat ze ergens beter in geworden zijn: "Kijk eens, ik kan al ............ " en dan laten ze met veel trots zien wat ze kunnen. Hoeveel kinderen zijn er niet die maar al te graag hun kracht met hun vader of met andere kinderen meten. Vooral voor jongetjes kan dat heel belangrijk zijn.

Misschien zijn computerspelletjes daarom wel zo populair. Omdat ze bij kinderen het verlangen aanspreken om ergens steeds beter in te worden. Daarom worden kinderen (en volwassenen want het verlangen verdwijnt niet helemaal) met steeds een volgend "level" "beloond". De levels zijn eindeloos dus er blijft steeds ruimte om je krachten te blijven meten.

De spelletjesfabrikanten hebben daarmee een soort "oerverlangen" bij de mens gevonden en dat verlangen wordt in alle vormen uitgebuit. Jammergenoeg dragen dit soort spel-activiteiten voor de ontwikkeling van kinderen maar erg weinig positiefs bij. Erger nog: het werkt verslavend, misschien wel omdat het verlangen om "beter" te worden groot is en er geen grens is. Ondertussen worden andere, veel belangrijkere vaardigheden niet of zeer beperkt geoefend.

Het Plezier In Het Meten Van Krachten Gebruiken Voor De Ontwikkeling Van De Motoriek Van Kinderen

Wij kunnen het natuurlijke verlangen om de eigen kracht te meten heel goed gebruiken om de ontwikkeling van kinderen positief te stimuleren. Dat kan door ze spelletjes aan te bieden waarmee ze die krachten ook daadwerkelijk kúnnen meten en hun motoriek kúnnen ontwikkelen. Bij ons speelt het hebben van (fysieke) kracht niet meer direct een rol om te kunnen overleven maar indirect misschien toch wel om innerlijk een sterk en daadkrachtig mens te kunnen worden. Door oefening wordt immers niet alleen het lichaam maar ook de kracht van de persoonlijkheid ontwikkeld.

Je kunt allerlei spelletjes bedenken waardoor kinderen hun vaardigheden en hun motoriek kunnen oefenen door te proberen ergens steeds beter in te worden zoals b.v. in touwtje springen, kaatsenballen enz. Omdat de "speelcultuur" van vroeger verdwenen is, komen kinderen zelf niet meer op het idee wát ze zouden kunnen oefenen. Maar als je ze goede ideeën geeft, zijn ze maar wát trots als ze weer iets (beter) kunnen. Dat is zó goed voor hun zelfvertrouwen.

Als je kinderen daarbij niet teveel directe instructies geeft en ze niet de hele tijd vertelt wat en hoe ze het beter kunnen doen maar ze dat zelf uit laat vinden (hun eigen hersens leren gebruiken) dan spreek je ook direct het zelfgenererend leervermogen aan. Dat is wat kinderen nodig hebben om veel vaardigheden geïntegreerd te ontwikkelen.

Wat wij, als volwassenen eigenlijk alleen maar hoeven te doen is de kinderen te stimuleren, het goede materiaal aan te bieden en oprechte belangstelling voor hun prestaties te tonen. Het probleem is dat wij het vaak rustiger vinden als kinderen op de bank een computerspelletje zitten te spelen of naar een dvd-tje kijken. Wij kunnen dan onze aandacht op andere dingen richten of even tot rust komen. Jammer dat bij de kinderen zóveel potentie en vermogen om te leren daarmee vaak onvoldoende tot ontwikkeling kan komen.