Kinderen Leren Heel Veel Van Alledaagse Activiteiten

De meesten van ons zijn toegewijde ouders die het beste voor onze kinderen willen. Daarom willen we ze alles geven wat ze nodig hebben en hebben we het gevoel dat we de hele dag met ze bezig moeten zijn.

Natuurlijk moeten we onze uiterste best doen om de omstandigheden zo te maken dat ze zich optimaal kunnen ontwikkelen. En het is vaak moeilijk om in te schatten hoe we dat het beste kunnen doen.

Voor het leerproces van kinderen is het belangrijk om kinderen veel eigen ervaringen te geven en ze bij veel dingen die wij doen te betrekken zodat ze inzicht krijgen in hoe de dingen in de wereld werken. Natuurlijk pas je de activiteiten waar je ze bij betrekt aan de leeftijd van je kind aan en ga je ze niet belasten met "grote-mensen-problemen". Maar je kunt ze betrekken bij alledaagse dingen zoals boodschappen doen: laat je kind het boodschappenbriefje schrijven (als het al kan schrijven natuurlijk) en mee bedenken wat jullie allemaal nodig hebben. Samen naar de winkel en de booschappen bij elkaar zoeken.

Je kunt je kind een eigen boodschappenbriefje laten maken voor de dingen die hij zelf nodig heeft zoals zijn eigen tandpasta, iets wat hij lekker vindt op brood, een pak melk enz. Een klein portemoneetje met geld en hij kan zelf zijn boodschappen aan de kassa betalen.

Ook jongere kinderen kun je bij het boodschappen doen betrekken door ze bijvoorbeeld de boodschappen uit het schap te laten pakken en in het wagentje leggen. Laat ze bijvoorbeeld de hun bekende boodschappen zoals een pakje hagelslag tussen de pakken op het schap zoeken. Zo leren ze visueel onderscheid te maken en dingen te herkennen.

Helaas is het afwassen in veel gezinnen op de achtergrond geraakt of wordt het helemaal door de afwasmachine overgenomen. Maar van afwassen kan heel veel geleerd worden: voor jonge kinderen is het sop en het spelen met water en vooral ook het nadoen van volwassenen die afwassen het meest interessante element. Water blijft fascineren en het eindeloos water gieten van het ene bekertje in het andere is voor kinderen een groot leerproces hoewel dat op het oog niet altijd goed te herkennen valt. Neem alleen de motorische vaardigheden die ontwikkeld worden: het vasthouden van de afwasborstel en het hanteren ervan, de bekertjes goed horiontaal houden zodat het water er niet uitloopt, de controle over de bekertjes als het water van het ene in het andere bekertje gegoten moet worden. In het begin kan het een hoop "geklieder" geven omdat het kind inderdaad nog niet goed kan richten en gecontroleerd water over kan gieten.

Veel ouders hebben dan de neiging om kinderen het helemaal niet meer te laten doen omdat het allemaal te "waterig" wordt. Maar als je hier naar gaat kijken met het leerproces dat eraan ten grondslag ligt in het achterhoofd dan wordt het een heel ander verhaal. Dan ga je zien hoe belangrijk dit soort dingen voor de hele ontwikkeling van je kind is. Dan zie het nut er van in en is het veel gemakkelijker om hier tijd en aandacht voor uit te trekken en het "gedoe" even op de koop toe te nemen. Geef je kind de tijd om te experimenteren en te oefenen zodat het later vaardig en gecontroleerd ook andere dingen kan gaan doen. Die vaardigheid en controle wordt met dit soort peuter activiteiten geleerd en geoefend.

Zo kun je allerlei activiteiten voor je peuter, kleuter en grote kind bedenken: helpen je eigen rommel op te ruimen. Jonge kinderen leren een speeltje op zijn vaste plek terug te zetten en als ze dat goed kunnen en weten waar het moet staan dan ga je naar twee speeltjes enz. Zou bouw je het langzaam op. Het is waar, het vaak meer moeite en "gedoe" dan het snel zelf even doen maar voor het leerproces van je kind is het van groot belang dat het leert om zelfstandig te denken en inzicht te ontwikkelen. Gevoel voor volgorde, structuur en iets volgens een plan uitvoeren zijn daarvan essentiele elementen. "Snel zelf even doen" heeft het gevaar in zich dat je later alles zelf voor je kind moet blijven doen en erger nog, je kind afhankelijk van jou (en van de juf of meneer) wordt en blijft.

Op die manier worden kinderen bij het hele proces betrokken en leren kinderen ongemerkt veel vaardigheden die voor het leren op school uitermate belangrijk zijn: organiseren, je ogen en lichaam inzetten om iets voor elkaar te krijgen, gevoel voor volgorde (eerst dit, dan dat en dan pas dat), de plaats van de dingen weten te vinden enz. Het lijken allemaal open deuren maar er komen steeds meer kinderen die dit soort "simpele" dingen niet meer kunnen.

Het is heel jammer dat kinderen op een gegeven moment therapie nodig hebben omdat ze dingen niet kunnen die ze gemakkelijk door alledaagse dingen hadden kunnen leren.